پایگاه تحلیلی خبری لرپرس

گلونی مسموم: نقدی بر عملکرد فرهنگی نماینده ولی فقیه در استان لرستان

به قلم یاسر خورشیدوند رییس حزب هدا (همبستگی دانش آموختگان ایران) شاخه لرستان 

جشن گلونی (روسری محلی لری) یکی از بارزترین فعالیت های فرهنگی جوانان لر در دوران پس از انقلاب است. گلونی که می توانست جنبه های اقتصادی، گردشگری و فرهنگی مثبتی برای استان لرستان در پی داشته باشد و به رقیبی جدی برای مدل های پوشش غربی تبدیل شود به یک باره به نمادی مسموم تبدیل شد؛ به طوری که گویا در هر پیچ و تاب گلونی مادران لر صدها توطئه نهان است.

با توجه به شرایط فوق الذکر و به درخواست جمعی از فعالین فرهنگی استان، حزب هُدای لرستان تصمیم گرفت به عنوان متولی، مسئولیت برگزاری این جشن را بپذیرد. 

پس از ارایه درخواست رسمی حزب هُدای لرستان برای برگزاری جشن گلونی متاسفانه این درخواست در شورای تامین به اتفاق آراء مورد مخالفت قرار گرفت.

آنچه بیش از رد درخواست برگزاری جشن ما را متعجب کرد این بود که بعد از دریافت خبر رد درخواست مان حتی جواب نامه مان را هم با این توجیه که ممکن است نامه را رسانه ای کنید به ما ندادند. این اقدام غیر قانونی در صورتی است که فرمانداری این اختیار را ندارد و نمی توان یک درخواست را با قلدری بدون جواب گذاشت. 

سوال اینجاست که این چه توجیه امنیتی است که دوستان خودشیرین ما برای برگزار نکردن جشن گلونی ارایه می دهند؟ مگر امنیت ملی ما با یک متر پارچه گلونی خدشه دار می شود؟ چرا یک مسئله عادی را به یک چالش امنیتی و مطالبه فرهنگی برای جوانان لر تبدیل می کنید؟ ما در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد بدون مجوز این جشن را برگزار کردیم ولی در دروان دوستان اصلاح طلب نه تنها با مجوز نمی توانیم این جشن را برگزار کنیم بلکه با بی احترامی حتی جواب رد درخواست مان را هم به ما ابلاغ نمی کنند. پس این حقوق اقلیت هایی که از آن دم میزنید و برایش در استانداری میزی رو به راه کرده اید به درد لای کدام جرز می خورد؟ چرا کسانی که از نمد گلونی برای خود کلاهی بافته اند و آن را برند انتخاباتی شان کرده اند در مقابل برگزارنشدن این جشن هیچ عکس العملی از خود نشان نمی دهند؟ 

مگر ما قوم لر با همین نمادهای فرهنگی مان قرن ها در مقابل بیگانگان مدافع حریم ایران نبودیم؟ مگر تمام اقوام ایرانی بدون هیچ حاشیه ای زبان مادری را تدریس و مراسمات هویتی خود را برگزار نمی کنند؟ چرا خودمان خودمان را به گناه نکرده متهم می کنیم؟ چرا ما لرها که هیچ گاه هیچ گونه مشکل امنیتی برای نظام ایجاد نکرده و همواره پشتوانه تمامیت ارضی کشور عزیزمان بوده ایم اینگونه مورد بی مهری قرار می گیریم؟

چرا یک متر پارچه که نماد حجاب زنان لر است را به یک مطالبه سیاسی امنیتی تبدیل کرده اید؟ مگر نه این که فرهنگ های بومی شاخ و برگ فرهنگ ملی در مقابل تهاجم فرهنگی خارجی است؟ 

انتقاد اصلی نگارنده این یادداشت به سمت برادر عزیزمان جناب آقای میر عمادی نماینده ولی فقیه در لرستان است؛ چراکه از ایشان انتظار می رود با نقش آفرینی مثبت در مباحث فرهنگی به صورت عام و بحث گلونی به صورت خاص، خود به بانی تکریم آداب و رسوم قوم لر تبدیل شود نه اینکه دوستان خودشیرین همتبار ما مخالفت ایشان با جشن گلونی را به بهانه ای برای برگزار نشدن این جشن تبدیل کنند.

جناب آقای میرعمادی از آنجایی که قوم لر در هیچ برهه ای از تاریخ به هویت ایرانی خود پشت نکرده است؛ تقویت هویت لر به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از هویت ایرانی اسلامی می تواند موجبات تقویت هویت ملی مان را در مقابل تهاجم فرهنگی بیگانگان فراهم سازد. برخورد غیرخودی با فرهنگ خودی موجب ایجاد حس شهروندی درجه دوم در میان قومی می شود که همواره پشتوانه نظام اسلامی بوده است.

به نظر می رسد عدم شناخت متولیان فرهنگی غیر بومی از فرهنگ بومی استان موجبات امنیتی شدن مسائل فرهنگی لرستان را فراهم آورده است. زمانی که پتروشیمی لرستان را به این بهانه که نیروی متخصص نداریم با نیروهای غیر بومی پر کردید صدایی از ما بلند نشد؛ گیرم که ادعای شما درست، چرا امامان جمعه مان که متولی فرهنگی ما هستند را از نیروهای غیر بومی انتخاب می کنید؟ مگر نه این که لرستان به عنوان سرزمین فقه و فقاهت مهد روحانیون جلیل الشانی همچون آیت الله بروجردی، آیت الله کمالوند و... بوده است؟ اگر قومیت گرایی بد است چرا درصد قابل توجهی از ائمه جمعه که از متولیان اصلی فرهنگی ما هستند غیر لر بوده و شناختی از هویت و فرهنگ بومی ما ندارند؟ بدیهی است ائمه جمعه غیر لر شناخت و درک چندانی از نمادهای فرهنگی قوم لر همچون گلونی نداشته باشند. اکنون هم از شما انتظار می رود با توجه به جایگاه خطیری که در اختیار دارید با استفاده از مشاوران فرهنگی بومی، پشتوانه ی حفظ فرهنگ بومی لرستان به عنوان بخش غیرقابل انکار فرهنگ ملی ایران عزیزمان باشید.

انتهای خبر/